در عصر اینترنت و تجارت الکترونیک چه سازمانی سود‌ ‌خواهد برد؟آن سازمانهایی که همان ساختار هرمی شکل قدیمی را دارند و یا سازمانهایی‌‌ ‌که به‌صورت دیگری عمل می‌کنند؟ پس برای پاسخ به این سوال باید ساختاری از سازمانهای‌ ‌آینده را تجسم و بررسی کنیم.‌ ‌

در اوایل قرن بیستم زمانی که ژول ورن نویسنده شهیر فرانسوی داستانهایی همچون:‌ سفر‌ ‌به کره ماه، ۲۰ هزار فرسنگ زیر دریا، دور دنیا در هشتاد روز و... را به رشته تحریر‌ ‌در آورد، خوانندگان داستانهایش اورا نویسنده ای تخیل گرا با رویاهای شیرین و مهیج‌ ‌شناختند و شاید خوشبین ترین طرفداران وی نیز نمی توانستند تصور کنند که پیشرفت علم‌ ‌و تکنولوژی در دهه های بعد به آن حد برسد که امروزه سخن گفتن از ساخت مجتمع های‌ ‌مسکونی در ماه و اعزام تورهای تفریحی به آن و یا زیر دریاها امری ممکن و محتمل‌ ‌محسوب می شود و امروزه حتی شاهد جنگهای فرامدرن با زیر دریاییهای اتمی که به‌مراتب‌ ‌از زیر دریایی کاپیتان نمو (قهرمان داستانهای ژول ورن) پیچیده تر و عجیب تر است و‌ ‌هواپیماهای با سرعت مافوق صوت دور دنیا را در چند ساعت می پیماید، هستیم.‌‌
اندیشه پیدایش سازمانهای مجازی که اولین بار توسط پیتر دراکر‌ )Peter F.Drucker( ‌در‌ ‌آغاز دهه ۱۹۵۰ با انتشار کتاب جهان فرا مدرن با حضور کارکنان اندیشه مدار مطرح‌ ‌شد، در ابتدا همانقدر رویا پردازانه بود که درمورد رمانهای ژول ورن مطرح شد. حتی‌ ‌بعدها که در سال ۱۹۷۰ الوین تافلر‌ )Alvin Toffler( ‌ایده خلق سازمانهای مجازی را‌ ‌بسط و گسترش داد، کمتر کسی تصور میکرد که فناوری ارتباطات و اطلاعات به آن حد از‌ ‌پیشرفت برسد که در سازمانهای سده بیست و یکمی کار در فضای مجازی امری اجتناب‌ ‌ناپذیر محسوب شود. چه بخواهیم چه نخواهیم، باید بپذیریم که شرایط کسب و کار امروزه‌ ‌بسیار متفاوت تر از گذشته است و عواملی همچون جهانی شدن و جهانی سازی، پیشرفتهای‌ ‌شگرف در صنعت رایانه، سرعت سرسام آور جابه جایی اطلاعات، تسهیلات هرچه بیشتر‌ ‌برقراری ارتباطات، تغییرات روز به روز محیط‌های بازار یابی، تغییرات پیاپی در‌ ‌سلیقهها و ذائقه های مشتریان و فزونی یافتن سطح توقعات و انتظارات آنان و...‌ ‌ایجاب می‌کند که ما جهت پاسخگویی سریع و صحیح به این تغییرات، بدنبال ساختارهای‌ ‌نوین و مناسب باشیم. چرا که ساختارهای سنتی (گروههای بزرگ از کارکنان با تشکیلات‌ ‌منسجم سلسله مراتبی و تمرکز اختیارات بالا ) که زمانی از لحاظ اقتصادی توجیه پذیر‌ ‌بود، دیگر جوابگوی این محیط رقابتی و متغیر نیست و میبایست طرحی نو در اندازیم.‌‌‌
سازمانهای مختلف رویکردهای متفاوتی در این زمینه داشته اند و برخی از سازمانهای‌ ‌معتبر همچون: IBM‌‌، جنرال الکتریک، مایکروسافت، نایکی، ریبوک، دل، شرکت فیلم سازی‌ ‌فاکس قرن بیستم و... اشکال مختلف سازمانهای مجازی را بر گزیدند و در این راه بسیار‌ ‌موفق نیز بوده‌اند.‌